Het gezonde graan van 7600 v. Chr.

het gezonde graan

van 7600 v. Chr.

Eenkoorn en spelt zijn zeer oude tarwesoorten, ook wel "Gallische tarwe" of "wilde tarwe" genoemd. Lang ter zijde gelaten als gevolg van de lage opbrengst van hun teelt, hebben ze weer aan belangstelling gewonnen ten gevolge van hun rijkheid aan voedingsstoffen. Hun lange afwezigheid bij de selectie voor grote teeltgewassen heeft hen een laag glutengehalte van 2% bezorgd evenals een gluten die van veel betere kwaliteit is dan die van de huidige tarwesoorten en ook over het algemeen goed verdragen wordt door mensen met een glutenintolerantie.

Eenkoorn (of eenkoren, einkorn, met Latijnse naam Triticum monoccucum) heeft een zachte graan, is smaakvoller en beter verteerbaar dan groot spelt (Triticum spelta), dikwijls eenvoudig "spelt" genoemd. Eenkoorn kan gebruikt worden zoals rijst: warm als bijgerecht of koud als salade, of, zoals groot spelt, gebruikt worden om brood, pasta of koekjes te maken. De voedingswaarde ligt hoger dan die van groot spelt. Het is rijk aan magnesium, fosfor, calcium en bevat alle acht essentiële aminozuren (fenylalanine, leucine, methionine, lysine, isoleucine, valine, threonine en tryptofaan), aldus deel uitmakend van de weinige granen die deze 8 aminozuren bevatten (met quinoa en amarant).

Over

Vooruit naar vroeger

het graan

Dank zij het hoge vezelgehalte, bevorderen volkoren eenkoorn en spelt een regelmatige stoelgang. Verder werkt een voeding rijk aan vezels preventief ten opzichte van cardiovasculaire ziekten, draagt bij tot de controle van suikerziekte van type 2 en zou een geringer risico voor dikke darm kanker betekenen. Bovendien zou een hoog vezelverbruik een meer verzadigend effect hebben.
Omdat ze gluten bevatten (hoewel met een laag gehalte van 2%), zoals tarwe, rogge, gerst en haver, worden eenkoren en spelt, en alle daaruit afgeleide producten, afgeraden voor mensen met coeliakie

Visit us